Voorstellen

[Wendie]

Hallo mijn naam is Wendy .
Afgelopen mei naar de huisarts geweest omdat onder mijn voet een moedervlek veranderd was . Leek op een eczeem plekje met een bruin randje .
De huisarts heeft mee voor de zekerheid doorgestuurd naar een stadspoli daar heeft een dermatoloog ook gekeken kon de plek niet plaatsen maar omdat ik aangaf dat ik zeker wist dat het een moedervlek was verwees hij me door naar het ziekenhuis .
Diezelfde week was ik nog daar , nu keken 2 dermatologen erna ze wisten ook niet wat het was .
Ze vroegen en mij wat ik wilde ...... ik dacht weg ermee dit klopt niet .
Na 1 wk terug voor wondcontrole er was nog geen uitslag .
De dinsdag erop zou hij me bellen ze gingen ervanuit dat het niks was .
Die dinsdag kreeg ik mijn telefoontje een kwaadaardige melanoom 1.6mm en t2a .
Na zes weken een grote operatie met oncoloog en plastisch chirurg erbij omdat het onder mijn voet zat (loopvlak) .
Ik ben nu 6 wkn verder ben nog aan het herstellen zowel lichamelijk als geestelijk .
Ik merk nadien dat het veel met me heeft gedaan . Gelukkig was de poortwachtersklier schoon .
Ik heb nu last van paniekaanvallen en loop bij een psycholoog .
Vind het moeilijk mijn lichaam nog te vertrouwen .
Maar ik ben blij dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd .
Nu 5 jaar onder controle .

[Nmgn8019]

Dag Wendy,

Wat vervelend je hier te moeten treffen. Ik denk dat iedereen hier behoorlijk veel herkent in jouw situatiebeschrijving.
Zelf begon ik het 'melanoom'-verhaal min of meer hetzelfde, bij mij in ieder geval de huisarts die niets verontrustends zag aan mijn moedervlek.

Uiteindelijk bleek het bij mij een melanoom met 2.5 mm Breslow (incl. ulceratie) te zijn. Naderhand een positieve poortwachter (micro metastasen) en na 9 maanden een lokaal recidief (2.3cm) dat leidde tot een complete lyfklierdissectie. Dit allemaal binnen een tijdsbestek van 1 jaar en 1 kwartaal. Tot zover het meest heftige...

Op dit moment gaat het bijzonder goed met me. Ook de angst gehad van het mogelijk vroegtijdig afscheid moeten nemen, maar bij mij is dit gelukkig redelijk snel weggegaan. Natuurlijk denk je er nog vaak aan maar ik ben ervan overtuigd dat de menselijke psyche behoorlijk veerkrachtig kan zijn. Daarnaast heeft de omgeving ook dikwijls niet door dat het om een serieuze aangelenheid gaat waardoor er nogal eens onbegrip is. Men ziet aan de buitenkant immers niet veel op het eerste gezicht.
Mocht je meer behoefte hebben aan wederhoor dan kan dat hier uiteraard op het forum, maar ook op de afgesloten melanoom lotgenoten Facebook groep of 1-op-1 op de melanoom infodag met lotgenoten.

Hopelijk ben je weer spoedig hersteld van deze pittige ingreep.
Ik wil je in ieder geval veel sterkte, geluk en wijsheid wensen!

[Wendie]

Bedankt voor de reactie .
ik ga eens idd kijken op fb voor de lotgenotengroep .
En jij ook positief blijven .

Gr