verhaal: Melanoom op rug
Geplaatst: zo 09 jul 2017, 22:49
Graag plaats ik hier het verhaal wat eigenlijk pas kortgeleden is gebeurd,
Mijn moeder (52jr) liet op verzoek van de HA een flinke ''bult''-achtige moedervlek op de rug weghalen,
deze kwam de arts eigenlijk per ongeluk tegen toen hij een ander onderzoek van de rug aan het uitvoeren was.
HA gaf aan de bult te laten verwijderen bij een huidkliniek omdat daar binnen een week al plek was,
bult eruit en nu maar afwachten.. op de dag van de uitslag van deze bult gingen we er heen met de instelling dat er niks aan de hand was
maar er gewoon nog wat andere dingen gevraagd of gedaan moesten worden.
Maar nee hoor direct slecht nieuws: Spijtig mevrouw, u heeft een Kwaadaardig Melanoom met een(( breslow dikte van 4 mm met ulceratie.))
wij schrokken ons kapot en de eerste uren hebben de tranen gevloeid, mama voelde zich al dood en begraven..
Direct doorverwezen naar een ziekenhuis in onze buurt, hier echo gehad van liesklieren omdat waarschijnlijk door de radioactieve vloeistof daar de klieren te zien zouden zijn
omdat de rug en de lies het meest dicht bij elkaar zit, alleen kwam de stof toch terecht in de poortwachtklier van de oksel. maar geen bijzonderheden in de liezen gevonden.
Op de dag van de OK, oude wond was 4-5cm groot, en daar moest nu aan alle zijde nog eens 3-4cm weggesneden gaan worden, ook werd de poortwachtklier uit de oksel verwijderd
deze werd onderzocht op het PA lab en dit duurde dan nog 8 dagen volgens de dokter.
OK was goed gegaan, wond netjes, kliertje opgestuurd, en nu begon de hel. het afwachten van 1 hele lange duivelse week.
Toen de dag van de uitslag eindelijk was aangebroken stonden we verstijfd op toen we de naam van mijn moeder hoorde in de wachtkamer,
ze was ook nog eens jarig, dus jezus, dit zou eens het allermooiste cadeau ''kunnen'' zijn.
we liepen mee naar de kamer, tranen met tuiten, zo bang.. echt zo bang.. volkomen stil zaten we daar
ik durfde geen oogcontact te maken maar deed het toch, ik keek mijn moeder aan en we wisten genoeg!
alle snijvlakken waren schoon, en de poortwachtklier was tot op 't laatste korreltje zand helemaal schoon!
toen wij dit hoorde, was er alleen maar vreugde, en uiteraard het allerbeste cadeau om te krijgen op je verjaardag!
wel moet ze elke 2-3 maanden gecontroleerd worden door de dermatoloog en oncologisch chirurg, verder geen behandelplan.
Wel ben ik benieuwd of er meerdere mensen zijn waarbij de snijvlakken schoon waren en ook de poortwachtklier,
Wat jullie verder behandelplan is, alleen controle of ook nog andere onderzoeken of misschien zelfs een second opinion?
Mijn moeder (52jr) liet op verzoek van de HA een flinke ''bult''-achtige moedervlek op de rug weghalen,
deze kwam de arts eigenlijk per ongeluk tegen toen hij een ander onderzoek van de rug aan het uitvoeren was.
HA gaf aan de bult te laten verwijderen bij een huidkliniek omdat daar binnen een week al plek was,
bult eruit en nu maar afwachten.. op de dag van de uitslag van deze bult gingen we er heen met de instelling dat er niks aan de hand was
maar er gewoon nog wat andere dingen gevraagd of gedaan moesten worden.
Maar nee hoor direct slecht nieuws: Spijtig mevrouw, u heeft een Kwaadaardig Melanoom met een(( breslow dikte van 4 mm met ulceratie.))
wij schrokken ons kapot en de eerste uren hebben de tranen gevloeid, mama voelde zich al dood en begraven..
Direct doorverwezen naar een ziekenhuis in onze buurt, hier echo gehad van liesklieren omdat waarschijnlijk door de radioactieve vloeistof daar de klieren te zien zouden zijn
omdat de rug en de lies het meest dicht bij elkaar zit, alleen kwam de stof toch terecht in de poortwachtklier van de oksel. maar geen bijzonderheden in de liezen gevonden.
Op de dag van de OK, oude wond was 4-5cm groot, en daar moest nu aan alle zijde nog eens 3-4cm weggesneden gaan worden, ook werd de poortwachtklier uit de oksel verwijderd
deze werd onderzocht op het PA lab en dit duurde dan nog 8 dagen volgens de dokter.
OK was goed gegaan, wond netjes, kliertje opgestuurd, en nu begon de hel. het afwachten van 1 hele lange duivelse week.
Toen de dag van de uitslag eindelijk was aangebroken stonden we verstijfd op toen we de naam van mijn moeder hoorde in de wachtkamer,
ze was ook nog eens jarig, dus jezus, dit zou eens het allermooiste cadeau ''kunnen'' zijn.
we liepen mee naar de kamer, tranen met tuiten, zo bang.. echt zo bang.. volkomen stil zaten we daar
ik durfde geen oogcontact te maken maar deed het toch, ik keek mijn moeder aan en we wisten genoeg!
alle snijvlakken waren schoon, en de poortwachtklier was tot op 't laatste korreltje zand helemaal schoon!
toen wij dit hoorde, was er alleen maar vreugde, en uiteraard het allerbeste cadeau om te krijgen op je verjaardag!
wel moet ze elke 2-3 maanden gecontroleerd worden door de dermatoloog en oncologisch chirurg, verder geen behandelplan.
Wel ben ik benieuwd of er meerdere mensen zijn waarbij de snijvlakken schoon waren en ook de poortwachtklier,
Wat jullie verder behandelplan is, alleen controle of ook nog andere onderzoeken of misschien zelfs een second opinion?