Acraal melanoom (ook wel verborgen melanoom).
Geplaatst: do 15 okt 2015, 22:48
Hello lotsgenoten,
Zomer 2013 werd ik gehinderd door een wratje op de linker voetzool, het zat er toen al een tijdje maar weet niet hoe lang. Omdat het er uit snijden voor mij wegens professionele redenen geen optie was omdat ik dan enkele weken geen schoen kon dragen, van de huisarts een zalfje voorgeschreven gekregen om het wratje weg te branden d.m.v dagelijkse behandeling. Toen al zat er dieper in de huid een grillig afgelijnd wazig donker vlekje waar de huisarts niets verdacht achter zocht.
Door de behandeling met het zalfje was de huid rondom het wratje continu verbrand en verkleurd waardoor het dieper gelegen donker vlekje niet meer zichtbaar was en het wratje verdween langzaam maar zeker.
Augustus 2014, een jaar later, bemerkte ik puur toevallig een bolletje van 4 cm in de linker lies. Dit bolletje was pijnloos en hinderde niet. Na een echo werd vastgesteld dat het een gezwollen lymfeklier was en kreeg ik een eerste CT scan die niets abnormaals aantoonde. Daarop werd voorgesteld die klier te verwijderen voor analyse wat begin september 2014 gebeurd is.
Tot dan was ik me van geen kwaad bewust.
Na verwijdering lymfeklier het verdict: maligne melanoom.
Eerste daaropvolgende stap was een PET/CT scan die geen verdere uitzaaiingen detecteerde maar ook was het nog altijd een vraagteken waar het startmelanoom zich uiteindelijk bevond.
Twee huidartsen konden geen verdachte vlekjes vinden op mijn lichaam en mijn verwijzing naar het vroegere donkere vlekje dieper in de huid naast het wratje bracht zelfs met de dermatoscoop geen indicatie van melanoom.
Vervolgens werd me geadviseerd een klierruiming in de linker lies te laten uitvoeren. Heb dit laten doen en tegelijkertijd is het wratje in de linker voet verwijderd voor analyse.
Resultaat na de ingreep: 4 van de in totaal 7 verwijderde lymfeklieren waren besmet met melanoom én het initiële melanoom zat in en onder het wratje.
Die laatste vaststelling had als gevolg dat er een ruimere excisie noodzakelijk was dus opnieuw onder het mes, een groot gat in de voetzool en een stuk huid uit mijn dij in dat gat om het dicht te laten groeien. In november kon ik opnieuw al mankend stappen en autorijden en kreeg ik een 2e PET scan.
Zeer spannend moment maar opnieuw geen uitzaaiingen ... Ik merkte bij de oncoloog een opluchting en kon daaruit afleiden dat hij erger verwacht had. Ik ook, wetende dat ik op dat moment misschien al twee jaar rond liep met melanoom in mijn voet en de mogelijke worst case consequenties daar van.
Ondertussen is het oktober 2015 en heb ik mijn 3e driemaandelijkse controle achter de rug (röntgen van de longen en echo van klieren in linker been, maag en lever) en is er (nog) niets verdachts te zien.
In het ganse proces ben ik out geweest van september tot begin december 2014 en nadien de draad van mijn leven terug opgepakt. Werken was/is voor mij de beste therapie.
Nog wel hinder van het ondertussen dichtgegroeide gat in de voetzool en een opgezwollen linker been na een dag bureauwerk. Wanneer ik niet sedentair bezig ben is het been bijna zoals voor de verwijdering van de lymfeklieren.
Ik besef dat ik tot nu toe redelijk gespaard ben van pijn, medicatie en bijwerkingen. Los van de anti-biotica na de 3 ingrepen heb ik zelfs nog geen pijnstiller nodig gehad.
Moreel zit goed, ik bekijk het filosfisch met een sausje van humor er over maar ben me na het lezen van dit forum wel bewust dat er vroeg of laat nog veel op me af komt.
Die humor ... hoe dom zijn die kankercellen, ze doen allerhande uitwijkbewegingen en overlevingstactieken tegen kankermedicatie- en therapieën om dan uiteindelijk de gastheer- of vrouw te doen sterven en zo ook aan hun einde te komen ... merkwaardig.
Groeten uit Bredene-Aan-Zee, België
Zomer 2013 werd ik gehinderd door een wratje op de linker voetzool, het zat er toen al een tijdje maar weet niet hoe lang. Omdat het er uit snijden voor mij wegens professionele redenen geen optie was omdat ik dan enkele weken geen schoen kon dragen, van de huisarts een zalfje voorgeschreven gekregen om het wratje weg te branden d.m.v dagelijkse behandeling. Toen al zat er dieper in de huid een grillig afgelijnd wazig donker vlekje waar de huisarts niets verdacht achter zocht.
Door de behandeling met het zalfje was de huid rondom het wratje continu verbrand en verkleurd waardoor het dieper gelegen donker vlekje niet meer zichtbaar was en het wratje verdween langzaam maar zeker.
Augustus 2014, een jaar later, bemerkte ik puur toevallig een bolletje van 4 cm in de linker lies. Dit bolletje was pijnloos en hinderde niet. Na een echo werd vastgesteld dat het een gezwollen lymfeklier was en kreeg ik een eerste CT scan die niets abnormaals aantoonde. Daarop werd voorgesteld die klier te verwijderen voor analyse wat begin september 2014 gebeurd is.
Tot dan was ik me van geen kwaad bewust.
Na verwijdering lymfeklier het verdict: maligne melanoom.
Eerste daaropvolgende stap was een PET/CT scan die geen verdere uitzaaiingen detecteerde maar ook was het nog altijd een vraagteken waar het startmelanoom zich uiteindelijk bevond.
Twee huidartsen konden geen verdachte vlekjes vinden op mijn lichaam en mijn verwijzing naar het vroegere donkere vlekje dieper in de huid naast het wratje bracht zelfs met de dermatoscoop geen indicatie van melanoom.
Vervolgens werd me geadviseerd een klierruiming in de linker lies te laten uitvoeren. Heb dit laten doen en tegelijkertijd is het wratje in de linker voet verwijderd voor analyse.
Resultaat na de ingreep: 4 van de in totaal 7 verwijderde lymfeklieren waren besmet met melanoom én het initiële melanoom zat in en onder het wratje.
Die laatste vaststelling had als gevolg dat er een ruimere excisie noodzakelijk was dus opnieuw onder het mes, een groot gat in de voetzool en een stuk huid uit mijn dij in dat gat om het dicht te laten groeien. In november kon ik opnieuw al mankend stappen en autorijden en kreeg ik een 2e PET scan.
Zeer spannend moment maar opnieuw geen uitzaaiingen ... Ik merkte bij de oncoloog een opluchting en kon daaruit afleiden dat hij erger verwacht had. Ik ook, wetende dat ik op dat moment misschien al twee jaar rond liep met melanoom in mijn voet en de mogelijke worst case consequenties daar van.
Ondertussen is het oktober 2015 en heb ik mijn 3e driemaandelijkse controle achter de rug (röntgen van de longen en echo van klieren in linker been, maag en lever) en is er (nog) niets verdachts te zien.
In het ganse proces ben ik out geweest van september tot begin december 2014 en nadien de draad van mijn leven terug opgepakt. Werken was/is voor mij de beste therapie.
Nog wel hinder van het ondertussen dichtgegroeide gat in de voetzool en een opgezwollen linker been na een dag bureauwerk. Wanneer ik niet sedentair bezig ben is het been bijna zoals voor de verwijdering van de lymfeklieren.
Ik besef dat ik tot nu toe redelijk gespaard ben van pijn, medicatie en bijwerkingen. Los van de anti-biotica na de 3 ingrepen heb ik zelfs nog geen pijnstiller nodig gehad.
Moreel zit goed, ik bekijk het filosfisch met een sausje van humor er over maar ben me na het lezen van dit forum wel bewust dat er vroeg of laat nog veel op me af komt.
Die humor ... hoe dom zijn die kankercellen, ze doen allerhande uitwijkbewegingen en overlevingstactieken tegen kankermedicatie- en therapieën om dan uiteindelijk de gastheer- of vrouw te doen sterven en zo ook aan hun einde te komen ... merkwaardig.
Groeten uit Bredene-Aan-Zee, België
Alleen mijn eerste klier had uitzaaiingen, een 10-tal microscopische <0.1 mm, dat is wel positief nieuws, bij jou zag dat er wel anders uit!
Over een week of 5 re excisie.