schrikken
Geplaatst: do 19 sep 2013, 11:57
Hallo, ik ben Marja en 62 jaar en woon in Lommel Belgie sinds 2005.
Ben behandeld in het Virge Jesse ziekenhuis in Hasselt (B.).
Vorig jaar oktober werd bij mij een Maligne Melanoom op het onderbeen ontdekt. 1,2 mm. en IV 4.
Het was een licht bruine vlek maar wel onregelmatig,2 jaar daarvoor had ik hem al aan de huisarts getoond maar die ze "ach niets verontrustends ik zal hem opmeten en we houden het in de gaten". Na verschillende verkeerde diagnose's op ander gebied zijn we veranderd van huisarts.
Doordat mijn voetverzorgster zei"je moet er toch eens naar laten kijken"ben ik naar onze inmiddels nieuwe huisarts gegaan en direct werd er alarm geslagen.
Na een bezoek aan de dermatologe direct de andere dag al, zat ik de week daarop al bij de chirurg voor een operatie hij heeft de vlek weggehaald en ruim uitgesneden zodat hij dacht dat alles wel weg zou zijn.
Maar na controle van het weefsel bleek dat de randen niet schoon waren, dus volgde nog een operatie na 4 weken,op 20 december.
Ze hebben de rechte snede weer open gelegd, het was een ovale uitsnijding, en daarom heen weer 2 cm. weggehaald en ook nog in de diepte weggehaald.
Een verwijdering van de poortwachterklier in de lies, en tevens is er een transplantaat uit de lies genomen en op de wonde geplaatst.
Na een paar dagen werd er gecontroleerd en bleek door verkeerd verzorgadvies al een afsterven van het transplantaat, gelukkig was het een dikke plak en was alleen het bovenste laagje maar aangetast.
Wel had ik in mijn lies een hele dikke bult gekregen van een grote halve sinaasappel, het bleek lymfvocht te zijn.Na het een paar keer weg te laten zuigen ben ik daarmee gestopt en na geduldig wachten is hij toch weggetrokken, dat was een hele opluchting hij deed geen pijn maar het was geen fijne plek om zoiets te hebben, er zat nl. ook al een flinke wond van ongeveer 17cm.
Mijn dikke opgezette been was ook weer mooi geslonken dus alle reden om blij te zijn dat het achter de rug was.Wel een lelijk litteken van 8 x 5 cm. maar daar was ik al aan gewend.
Maar nu na de derde controle, bij de dermatologe, ontdekte zij een klein wit verhoginkje het kon een haartje zijn wat eruit moest groeien maar toch was ze er niet gerust op ze heeft metteen de oncoloog gebeld en jawel er moest een bioptie genomen worden, helemaal gerust was ik er niet op want ik was al weken weer erg moe en veel zin in mijn hoofd om vanalles aan te pakken maar geen puf en uithoudingsvermogen, och het zal aan het warme weer liggen nou mooi niet, resultaat een nieuw melanoompje.
Terug naar de oncoloog, de volgende dag al, en weer de molen in.
Waarschijnlijk is er toch een celletje achtergebleven en die heeft de kans gehad om weer te delen.
24 september de PETscan en dan maar hopen dat het alleen nog maar in mijn been zit en niet verder gekropen is in mijn organen of waar dan ook.
Er is nog wel een vraag voor jullie, als jullie spreken van een melanoom is dat dan een maligne melanoom?
Sorry dat het zo'n lang epistel geworden is maar voor mij helpt het wel om het eens te kunnen vertellen tegen lotgenoten en hopelijk kan ik na de scan weer een goed bericht sturen.
Allemaal veel sterkte,
groetjes Marja.
Ben behandeld in het Virge Jesse ziekenhuis in Hasselt (B.).
Vorig jaar oktober werd bij mij een Maligne Melanoom op het onderbeen ontdekt. 1,2 mm. en IV 4.
Het was een licht bruine vlek maar wel onregelmatig,2 jaar daarvoor had ik hem al aan de huisarts getoond maar die ze "ach niets verontrustends ik zal hem opmeten en we houden het in de gaten". Na verschillende verkeerde diagnose's op ander gebied zijn we veranderd van huisarts.
Doordat mijn voetverzorgster zei"je moet er toch eens naar laten kijken"ben ik naar onze inmiddels nieuwe huisarts gegaan en direct werd er alarm geslagen.
Na een bezoek aan de dermatologe direct de andere dag al, zat ik de week daarop al bij de chirurg voor een operatie hij heeft de vlek weggehaald en ruim uitgesneden zodat hij dacht dat alles wel weg zou zijn.
Maar na controle van het weefsel bleek dat de randen niet schoon waren, dus volgde nog een operatie na 4 weken,op 20 december.
Ze hebben de rechte snede weer open gelegd, het was een ovale uitsnijding, en daarom heen weer 2 cm. weggehaald en ook nog in de diepte weggehaald.
Een verwijdering van de poortwachterklier in de lies, en tevens is er een transplantaat uit de lies genomen en op de wonde geplaatst.
Na een paar dagen werd er gecontroleerd en bleek door verkeerd verzorgadvies al een afsterven van het transplantaat, gelukkig was het een dikke plak en was alleen het bovenste laagje maar aangetast.
Wel had ik in mijn lies een hele dikke bult gekregen van een grote halve sinaasappel, het bleek lymfvocht te zijn.Na het een paar keer weg te laten zuigen ben ik daarmee gestopt en na geduldig wachten is hij toch weggetrokken, dat was een hele opluchting hij deed geen pijn maar het was geen fijne plek om zoiets te hebben, er zat nl. ook al een flinke wond van ongeveer 17cm.
Mijn dikke opgezette been was ook weer mooi geslonken dus alle reden om blij te zijn dat het achter de rug was.Wel een lelijk litteken van 8 x 5 cm. maar daar was ik al aan gewend.
Maar nu na de derde controle, bij de dermatologe, ontdekte zij een klein wit verhoginkje het kon een haartje zijn wat eruit moest groeien maar toch was ze er niet gerust op ze heeft metteen de oncoloog gebeld en jawel er moest een bioptie genomen worden, helemaal gerust was ik er niet op want ik was al weken weer erg moe en veel zin in mijn hoofd om vanalles aan te pakken maar geen puf en uithoudingsvermogen, och het zal aan het warme weer liggen nou mooi niet, resultaat een nieuw melanoompje.
Terug naar de oncoloog, de volgende dag al, en weer de molen in.
Waarschijnlijk is er toch een celletje achtergebleven en die heeft de kans gehad om weer te delen.
24 september de PETscan en dan maar hopen dat het alleen nog maar in mijn been zit en niet verder gekropen is in mijn organen of waar dan ook.
Er is nog wel een vraag voor jullie, als jullie spreken van een melanoom is dat dan een maligne melanoom?
Sorry dat het zo'n lang epistel geworden is maar voor mij helpt het wel om het eens te kunnen vertellen tegen lotgenoten en hopelijk kan ik na de scan weer een goed bericht sturen.
Allemaal veel sterkte,
groetjes Marja.