Ja ik heb het ook Kanker een nare naam voor een nog vervelender ziekte.
Mijn naam is Dick Plomp en ik ben een ambitieuze jonge man van 53
Op 25 september 2012 werd bij een kwaadaardige tumor opgemerkt in mijn linker oog. Ook al zo'n raar woord kwaad "aardig" wie bedenkt nu zo iets,
er is niets aardigs aan.
Op 19 oktober is mijn oog verwijderd in het L.U.M.C. Leiden bij het team van prof.dr.Luyten. ik ben daar super begeleid door Joke van de Berg en het verplegend team.
Nu naar vele omzwervingen en en naslag werken nalezend ben ik er inmiddels achter dat ik het meest onwenselijke scenario aan het doorlopen ben.
Ik heb via mevr.Mensink van het Oog ziekenhuis Rotterdam te horen gekregen dat ik niet in aanmerking kom om mee te doen aan het daar lopende onderzoek
Dentrietische Cel therapie omdat mijn bloed niet voldeed aan de gestelde norm, (ALH waarden), op zich niets verontrustend komt bij 50% van de patiënten voor.
Onder tussen ben ik mijn baan kwijt omdat ik als rij-instructeur een toch wel heel grote dode hoek heb gekregen aan de linker zijde, juist daar waar
de gemiddelde leerling zijn kunsten vertoont.
Staat mijn wereld op zijn kop zijn bijzondere zaken niet meer belangrijk en is het alle daagse bijzonder geworden.
Het besef dat ik met een biologische tijd bom rond loop is simpel weg niet te bevatten je wil er niet aan denken maar om mijn pensioen te halen is van een vaststaand
feit in eens een levens uitdaging geworden.
Ik weet dat het altijd slechter kan het glas meestal half vol is, en de soep niet zo heet gegeten wordt als dat deze wordt op gediend.
Maar eigenlijk is nu maar 1 ding wat ik echt heel graag zou willen gewoon mijn oude saaie leventje terug beviel mij best goed. Ik kom als sinds 1975 in het stadion van mijn
F.C.Utrecht maar na mijn oog operatie niet meer.
Ik zie de mensen om mij heen te laat zeker als zij van links komen en dat voelt niet prettig. Maar nog veel harder werd ik geconfronteerd met het feit dat o.a. in mijn Utrecht
en mijn stadion, en mijn supportershome op mijn Bunnikside het schelde met Kanker tot ware kunst is verheven en opeens voelde ik mij een vreemde en niets thuis in een mij zo'n bekende
en vertrouwde omgeving.
Kennen we de slogan drank maakt meer kapot dan je lief is nog? nu kanker doet dat ook.
Ik ben echter wel vol vertrouwen naar de toekomst neem elke dag zoals die komt en iedere goede week is er een om op terug te kijken.
Ik heb veel lieve mensen in mijn omgeving en een super lieve vrouw die mij door dik en dun steunt.
Ik wens iedereen veel kracht en sterkte met ieders persoonlijk uitdaging.
Geniet van het leven CARPE DIEM
zo dat zat even in de weg vriendelijke groeten
Dick Plomp.