Hoi Suus en anderen,
Wat een verhaal weer zeg Suus! Ik kan me je frustratie, kwaadheid en bezorgdheid helemaal voorstellen. Het gaat om je eigen gezondheid en ik vind het ook nog steeds onvoorstelbaar dat bepaalde artsen daar zo laconiek mee omspringen. Zo wil je toch niet behandeld worden?
Fijn voor je dat je wel een goed gesprek hebt gehad met de nurse practioner en dat je nu in elk geval wat meer gerust bent gesteld. En heel goed dat je overstapt naar een ander ziekenhuis waar je vertrouwen in hebt. Dat helpt je volgens mij voor een gedeelte door dit hele proces heen.
Ik kan me helemaal bij Gert aansluiten dat je weer vertrouwen in je lichaam moet krijgen en er mee moet leren omgaan. Zoals ik al eerder heb geschreven ben ik inmiddels 5 jaar verder en kan ik zeggen dat er periodes zijn waarin ik er goed mee om kan gaan, maar ik merk helaas ook dat bij elke controle toch weer de angst toeslaat. Het is wel fijn om te merken dat ik daarna (als de uitslag tenminste positief is) steeds makkelijker de knop weer om kan zetten. Het hoort bij me, wat controles betreft heb ik "levenslang" en de angst dat er toch nog ergens een celletje zweeft of iets terugkomt kan ik steeds beter het hoofd bieden. Neemt niet weg dat het spannend blijft, maar tja, is dat niet logisch? Het is en blijft een vreselijke ziekte.
Ik hoop echt voor jullie, Suus en Gert, dat het voor jullie net zo gaat als bij mij en dat jullie over 5 jaar op dit forum kunnen melden dat het goed met jullie gaat!
Heel veel succes morgen. Ik zal voor jullie duimen!
Groetjes Monique
Second Opinion
Re: Second opinion
Hoi Monique, Gert, Ineke en iedereen,
Goed nieuws! Plekje op mijn schouder bleek een onschuldige blauwe moedervlek
En ik heb uitvoerig met de dermatoloog het p.a. rapport van het melanoom kunnen bespreken. Zij had hem er ook uitgesneden. Ze verklaarde - net als de nurse practitioner van het AVL - dat Clarks level tegenwoordig buiten beschouwing wordt gelaten. Ook zei ze dat ze - net als haar onaardige collega die me de diagnose gaf - absoluut van mening is dat ik na re-excisie gewoon voorlopig klaar ben met dit hele gedoe, afgezien van de controles en zelfonderzoek.
Toen ik haar vertelde dat het weefsel is opgevraagd door het AVL en dat ik daar een second opinion krijg omdat ze de aanwezigheid van regressie de moeite van het onderzoeken waard vinden, vond ze dit wel een goed besluit. Niet omdat zij twijfelt aan haar bevindingen en die van haar collega, maar omdat 'de mening van een in melanoom gespecialiseerd oncoloog' volgens haar wel van waarde is. Ook vindt ze dubbel onderzoek niet verkeerd.
Deze dermatoloog heeft gisteren op mijn verzoek nog een paar moedervlekjes nagekeken, ik mocht zelf met de dermatoscoop meekijken, en ze bleken allemaal rustig 
Verder heeft ze m'n lymfen gevoeld, ik wees haar op eentje die wat opgezet is, en dat verklaarde ze door het feit dat lymfen altijd wat opzetten als er een ingreep heeft plaatsgevonden. In het betreffende been heb ik inderdaad twee ingrepen gehad, de melanoom is eruit gehaald maar ook een cosmetisch nogal ontsierend geval in m'n lies. Ze bood me aan om als ik meer zekerheid wilde een echografie van de lymfen in de lies te doen, maar raadde aan dat ik dit in het AVL doe als de klier over twee weken nog opgezet is. Ze verwacht dat ie slinkt.
De regressie verklaarde zij als 'een actie van mijn witte bloedcellen om de tumor op te ruimen' en ze zei dat ze soms patienten ziet met alleen tekenen van regressie en een volledig opgeruimd melanoom! Dan heeft er dus niet eens een excisie plaatsgevonden en blijkt dat mensen een melanoom hebben gehad die vanzelf is genezen. Maar ze vindt het wel goed dat het AVL dit tot op de bodem uitzoekt.
Al met al moet ik dus zeggen dat deze dame mij uitstekend heeft geholpen en dat ik mijn mening over het Antonius wat bij heb gesteld. Toch ga ik verder in het AVL want hoe gespecialiseerder, hoe beter dunkt mij.
Nu ben ik uiteraard enorm opgelucht over de gunstige diagnose van gisteren en over het feit dat nu al verschillende artsen en een nurse practitioner positief zijn over mijn prognose. Ik ga de komende dagen dan ook weer lekker door met mijn leven. Toch kan ik hier pas helemaal overheen stappen als ik bij het AVL ook goed nieuws krijg en als de re-excisie achter de rug is met goede uitslag. Nog zeker tot eind januari sterk zijn dus. Familie is nu ook een stuk beter te pas door al het goede nieuws, maar die begrijpen gelukkig wel dat dit voor mij pas klaar is als men zegt 'wij hoeven u niet meer te zien op controles na'. Vrienden reageren wel vreemd, toen ik gisteren belde met het goede nieuws zeiden ze vrijwel allemaal 'O ja nou heel fijn, daar ging ik ook vanuit hoor. Dus het valt allemaal wel mee'. En daarna lieten ze het onderwerp rusten. Als ik dan zei dat ik nog op het e.e.a. wacht, zeiden ze iets in de trant van 'jaja maar wanneer gaan we nou uit eten?'
Ik geloof dat ze het niet trekken, zijn ook allemaal dertig en jonger dus ik kan het me wel voorstellen.
Sterkte allemaal en maak er een mooi weekend van!
Suus
Goed nieuws! Plekje op mijn schouder bleek een onschuldige blauwe moedervlek
En ik heb uitvoerig met de dermatoloog het p.a. rapport van het melanoom kunnen bespreken. Zij had hem er ook uitgesneden. Ze verklaarde - net als de nurse practitioner van het AVL - dat Clarks level tegenwoordig buiten beschouwing wordt gelaten. Ook zei ze dat ze - net als haar onaardige collega die me de diagnose gaf - absoluut van mening is dat ik na re-excisie gewoon voorlopig klaar ben met dit hele gedoe, afgezien van de controles en zelfonderzoek. Toen ik haar vertelde dat het weefsel is opgevraagd door het AVL en dat ik daar een second opinion krijg omdat ze de aanwezigheid van regressie de moeite van het onderzoeken waard vinden, vond ze dit wel een goed besluit. Niet omdat zij twijfelt aan haar bevindingen en die van haar collega, maar omdat 'de mening van een in melanoom gespecialiseerd oncoloog' volgens haar wel van waarde is. Ook vindt ze dubbel onderzoek niet verkeerd.
Deze dermatoloog heeft gisteren op mijn verzoek nog een paar moedervlekjes nagekeken, ik mocht zelf met de dermatoscoop meekijken, en ze bleken allemaal rustig
Verder heeft ze m'n lymfen gevoeld, ik wees haar op eentje die wat opgezet is, en dat verklaarde ze door het feit dat lymfen altijd wat opzetten als er een ingreep heeft plaatsgevonden. In het betreffende been heb ik inderdaad twee ingrepen gehad, de melanoom is eruit gehaald maar ook een cosmetisch nogal ontsierend geval in m'n lies. Ze bood me aan om als ik meer zekerheid wilde een echografie van de lymfen in de lies te doen, maar raadde aan dat ik dit in het AVL doe als de klier over twee weken nog opgezet is. Ze verwacht dat ie slinkt. De regressie verklaarde zij als 'een actie van mijn witte bloedcellen om de tumor op te ruimen' en ze zei dat ze soms patienten ziet met alleen tekenen van regressie en een volledig opgeruimd melanoom! Dan heeft er dus niet eens een excisie plaatsgevonden en blijkt dat mensen een melanoom hebben gehad die vanzelf is genezen. Maar ze vindt het wel goed dat het AVL dit tot op de bodem uitzoekt.
Al met al moet ik dus zeggen dat deze dame mij uitstekend heeft geholpen en dat ik mijn mening over het Antonius wat bij heb gesteld. Toch ga ik verder in het AVL want hoe gespecialiseerder, hoe beter dunkt mij.
Nu ben ik uiteraard enorm opgelucht over de gunstige diagnose van gisteren en over het feit dat nu al verschillende artsen en een nurse practitioner positief zijn over mijn prognose. Ik ga de komende dagen dan ook weer lekker door met mijn leven. Toch kan ik hier pas helemaal overheen stappen als ik bij het AVL ook goed nieuws krijg en als de re-excisie achter de rug is met goede uitslag. Nog zeker tot eind januari sterk zijn dus. Familie is nu ook een stuk beter te pas door al het goede nieuws, maar die begrijpen gelukkig wel dat dit voor mij pas klaar is als men zegt 'wij hoeven u niet meer te zien op controles na'. Vrienden reageren wel vreemd, toen ik gisteren belde met het goede nieuws zeiden ze vrijwel allemaal 'O ja nou heel fijn, daar ging ik ook vanuit hoor. Dus het valt allemaal wel mee'. En daarna lieten ze het onderwerp rusten. Als ik dan zei dat ik nog op het e.e.a. wacht, zeiden ze iets in de trant van 'jaja maar wanneer gaan we nou uit eten?'
Ik geloof dat ze het niet trekken, zijn ook allemaal dertig en jonger dus ik kan het me wel voorstellen.Sterkte allemaal en maak er een mooi weekend van!
Suus
Re: Second opinion
Hallo Suus,
Wat een geweldig nieuws, van harte.
Wat zal je opgelucht zijn, dat je nu een begripvolle dermatoloog hebt aangetroffen.
Nu nog naar het AVL en dan kan je dit afsluiten, op de controles na.
Laat je ons even horen, als je dit wilt, hoe het is afgelopen in het AVL ?
Nu prettig weekend,
Ineke
Wat een geweldig nieuws, van harte.
Wat zal je opgelucht zijn, dat je nu een begripvolle dermatoloog hebt aangetroffen.
Nu nog naar het AVL en dan kan je dit afsluiten, op de controles na.
Laat je ons even horen, als je dit wilt, hoe het is afgelopen in het AVL ?
Nu prettig weekend,
Ineke
Re: Second opinion
Hoi Suus,
Fantastisch nieuws.. Als ik de uitslag zo lees dan zou ik de reactie van je vrienden ook wel kunnen begrijpen. Voor jou blijft het nog steeds spannend.
Tussen de regels door kan ik lezen dat ook jij je nog wat zorgen maakt om die verdacht opgezette klieren.
Tuurlijk voelt dat niet fijn. Dat is ook inderdaad slopend en je kunt je je er helemaal gek door maken. Dat heb ik nu ook..
Groeit de bobbel in mijn hals nu verder of blijft deze stabiel.... Dat vreet gewoon aan je.
Volgende week weet ik in elk geval ook meer en hoop dan ook dat ik snel gebeld wordt voor deze radicale halslkierdissectie..
Jij kunt nu in elk geval met een redelijk rustig gevoel lekker je weekend gaan vieren. Dat zou ik dan ook zeker gaan doen. Je leeft maar 1 keer.
Als de mogelijkheid er is en je hebt er zin in.. waarom niet... Laat ff de boel de boel en vier de goede uitslag... !!
Dat hebben wij ook gedaan toen bij mij duidelijk was dat er bij op mijn hals na geen verdere uitzaaiingen waren...
Dat lucht enorm op. Samen met mijn partner (Sandra) heb ik toen eerst heerlijk zitten lunchen. Er valt dan zo'n last van je schouders....
Groetjes Gert
Fantastisch nieuws..
Als ik de uitslag zo lees dan zou ik de reactie van je vrienden ook wel kunnen begrijpen. Voor jou blijft het nog steeds spannend.Tussen de regels door kan ik lezen dat ook jij je nog wat zorgen maakt om die verdacht opgezette klieren.
Tuurlijk voelt dat niet fijn. Dat is ook inderdaad slopend en je kunt je je er helemaal gek door maken. Dat heb ik nu ook..
Groeit de bobbel in mijn hals nu verder of blijft deze stabiel.... Dat vreet gewoon aan je.
Volgende week weet ik in elk geval ook meer en hoop dan ook dat ik snel gebeld wordt voor deze radicale halslkierdissectie..
Jij kunt nu in elk geval met een redelijk rustig gevoel lekker je weekend gaan vieren. Dat zou ik dan ook zeker gaan doen. Je leeft maar 1 keer.
Als de mogelijkheid er is en je hebt er zin in.. waarom niet... Laat ff de boel de boel en vier de goede uitslag... !!
Dat hebben wij ook gedaan toen bij mij duidelijk was dat er bij op mijn hals na geen verdere uitzaaiingen waren...
Dat lucht enorm op. Samen met mijn partner (Sandra) heb ik toen eerst heerlijk zitten lunchen. Er valt dan zo'n last van je schouders....
Groetjes Gert
Gisteren is geweest, Vandaag een Cadeau en Morgen een Verrassing...
Re: Second opinion
Dank je Monique..
Op zich is het niet wacthen op een uitslag... Meer de planning van wanneer ik onder het mes mag.....
Groetjes Gert
Op zich is het niet wacthen op een uitslag... Meer de planning van wanneer ik onder het mes mag.....
Groetjes Gert
Gisteren is geweest, Vandaag een Cadeau en Morgen een Verrassing...
Re: Second opinion
Ineke, Gert, Monique,
Bedankt voor jullie lieve reacties! Natuurlijk houd ik jullie op de hoogte van het verloop in het AVL. In de tussentijd wens ik jullie alledrie, en ook de andere forumleden veel sterkte, wijsheid en rust toe.
Liefs,
Suus.
Bedankt voor jullie lieve reacties! Natuurlijk houd ik jullie op de hoogte van het verloop in het AVL. In de tussentijd wens ik jullie alledrie, en ook de andere forumleden veel sterkte, wijsheid en rust toe.
Liefs,
Suus.
Re: Second opinion
Hallo Suus,
Nog even een opmerking.
Ik las, dat de re-excisie plaats vind op jouw been.
Uiteraard is elke situatie anders, maar misschien kan je hier iets mee.
Bij mij zat de melanoom op het scheenbeen ( zou volgens de professor + de chirurg een huidtransplantatie worden , is gelukkig niet gebeurt ), maar aangezien op het scheenbeen vrij weinig huid zit, mocht ik hier absoluut niet op lopen.
De dag na de operatie werd mij dit verteld door de verpleegkundige die mij opbelde !!!! Ik moest gelijk krukken gaan halen ( mijn echtgenoot dan ).
Op krukken lopen lijkt misschien makkelijk, maar mij viel het vies tegen. Ik had deze mededeling graag voor de ingreep gehoord, had ik nog even kunnen oefenen, ha,ha/
Misschien is dit niet voor jou van toepasbaar, maar ja, ik dacht ik laat het je toch even weten.
Groetjes,
Ineke
Nog even een opmerking.
Ik las, dat de re-excisie plaats vind op jouw been.
Uiteraard is elke situatie anders, maar misschien kan je hier iets mee.
Bij mij zat de melanoom op het scheenbeen ( zou volgens de professor + de chirurg een huidtransplantatie worden , is gelukkig niet gebeurt ), maar aangezien op het scheenbeen vrij weinig huid zit, mocht ik hier absoluut niet op lopen.
De dag na de operatie werd mij dit verteld door de verpleegkundige die mij opbelde !!!! Ik moest gelijk krukken gaan halen ( mijn echtgenoot dan ).
Op krukken lopen lijkt misschien makkelijk, maar mij viel het vies tegen. Ik had deze mededeling graag voor de ingreep gehoord, had ik nog even kunnen oefenen, ha,ha/
Misschien is dit niet voor jou van toepasbaar, maar ja, ik dacht ik laat het je toch even weten.
Groetjes,
Ineke
Re: Second opinion
Hoi allemaal, hier ben ik dan weer na een tijdje afwezigheid en rust.
Vandaag in het AVL geweest. En ik kwam er nog onzekerder uit dan dat ik erin ging omdat de lymfeklier die door het Antonius werd weggewuifd als zijnde 'niks aan de hand' nu toch onderzocht gaat worden middels echo en punctie.
Positief:
De oncoloog was het met de dermatoloog van het andere ziekenhuis eens dat ik een heel gunstig pathologisch rapport heb. Op basis daarvan zou hij me geen sentinel node aanraden.
In zijn melanoomcentrum komen jaarlijks een paar honderd mensen met melanoom. Degenen die zo'n dunne hebben als ik, komen slechts heel zelden terug.
Hij maakte zich totaal niet druk om mijn situatie en hij is uiterst gespecialiseerd in melanoom en chirurgie op dit gebied.
Minder prettig:
De uitslag van hun patholoog anatoom was nog niet binnen, die komt pas over een week. De regressie waar men naar wilde kijken, of die slechts focaal aanwezig was of extensief (dat laatste is minder goed), en wáár deze zich bevond, daar weten we dus nog steeds niks over.
De palpabele lymfeklier in mijn lies zit er nog steeds. Hoewel de arts hem niet verdenkt als metastase (omdat ie daarvoor te klein en te soepel aanvoelt - en mijn p.a. rapport is erg gunstig), wil hij toch een echografie en een punctie doen.
Zijn conclusie: er is nu nog steeds niets dat erop wijst dat mijn prognose slechter zou zijn dan die ik nu heb gekregen (en stadiering t1a) en daarom moet ik van alle gunstige factoren bij elkaar opgeteld uitgaan en zo rustig en positief mogelijk de uitslagen afwachten. Ook is het zo, zegt hij, dat in 90% van de gevallen, de pathologen het met elkaar eens zijn. De kans is groter dat ik tot die gevallen behoor, dan de 10% patienten waarover twijfel is.
Mijn conclusie: okay, het is ook echt heel fijn dat statistieken en zijn ervaringen ten faveure van mijn situatie zijn, en ik wil ook graag positief zijn, maar dat is zo moeilijk omdat ik nog steeds geen wetenschappelijk bewijs heb gezien van hun patholoog en die lymfeklier zit me ook niet lekker tot ik die punctie heb gehad. Vooral die lymfeklier baart mij zorgen, ook al zegt de arts dat het logischer is dat ie wat dikker is omdat ik een ingreep vlakbij mijn lies heb gehad, of een andere reden, dan dat het een uitzaaiing is. Elk onderzoek dat er komt om zekerheid te verschaffen, is natuurlijk goed. Maar elk onderzoek veroorzaakt ook weer een heleboel stress bij mij.
Woensdag 23 januari krijg ik telefonisch de uitslag van de patholoog van het AVL. Voor een snelle afspraak voor echografie en punctie moet ik nog gebeld worden, er was nu een wachtlijst van 3 weken en dat is te lang. Re excisie is nu gepland op 28 januari.
Ik ben heel blij dat dit zkh alles tot op de bodem uitzoekt (in Antonius stuurden ze me weg met 'u hoeft alleen een re excisie en dan bent u klaar'). Maar jeetje wat moet ik nog een geduld en mentale power opbrengen om de hele rit uit te zitten zeg. Deze hele situatie blijft volkomen k*t.
Wat vinden jullie ervan en hoe gaat het ondertussen met Gert? Ik weet niet of het een steun is voor jullie, maar ik zag daar in het AVL op de melanoom afdeling zeker 50 mensen in de wachtkamer, allemaal goed te pas en er werden ook gewoon grapjes gemaakt. Allemaal sterke mensen en we staan dus ook niet alleen.
Liefs,
Suus.
Vandaag in het AVL geweest. En ik kwam er nog onzekerder uit dan dat ik erin ging omdat de lymfeklier die door het Antonius werd weggewuifd als zijnde 'niks aan de hand' nu toch onderzocht gaat worden middels echo en punctie.
Positief:
De oncoloog was het met de dermatoloog van het andere ziekenhuis eens dat ik een heel gunstig pathologisch rapport heb. Op basis daarvan zou hij me geen sentinel node aanraden.
In zijn melanoomcentrum komen jaarlijks een paar honderd mensen met melanoom. Degenen die zo'n dunne hebben als ik, komen slechts heel zelden terug.
Hij maakte zich totaal niet druk om mijn situatie en hij is uiterst gespecialiseerd in melanoom en chirurgie op dit gebied.
Minder prettig:
De uitslag van hun patholoog anatoom was nog niet binnen, die komt pas over een week. De regressie waar men naar wilde kijken, of die slechts focaal aanwezig was of extensief (dat laatste is minder goed), en wáár deze zich bevond, daar weten we dus nog steeds niks over.
De palpabele lymfeklier in mijn lies zit er nog steeds. Hoewel de arts hem niet verdenkt als metastase (omdat ie daarvoor te klein en te soepel aanvoelt - en mijn p.a. rapport is erg gunstig), wil hij toch een echografie en een punctie doen.
Zijn conclusie: er is nu nog steeds niets dat erop wijst dat mijn prognose slechter zou zijn dan die ik nu heb gekregen (en stadiering t1a) en daarom moet ik van alle gunstige factoren bij elkaar opgeteld uitgaan en zo rustig en positief mogelijk de uitslagen afwachten. Ook is het zo, zegt hij, dat in 90% van de gevallen, de pathologen het met elkaar eens zijn. De kans is groter dat ik tot die gevallen behoor, dan de 10% patienten waarover twijfel is.
Mijn conclusie: okay, het is ook echt heel fijn dat statistieken en zijn ervaringen ten faveure van mijn situatie zijn, en ik wil ook graag positief zijn, maar dat is zo moeilijk omdat ik nog steeds geen wetenschappelijk bewijs heb gezien van hun patholoog en die lymfeklier zit me ook niet lekker tot ik die punctie heb gehad. Vooral die lymfeklier baart mij zorgen, ook al zegt de arts dat het logischer is dat ie wat dikker is omdat ik een ingreep vlakbij mijn lies heb gehad, of een andere reden, dan dat het een uitzaaiing is. Elk onderzoek dat er komt om zekerheid te verschaffen, is natuurlijk goed. Maar elk onderzoek veroorzaakt ook weer een heleboel stress bij mij.
Woensdag 23 januari krijg ik telefonisch de uitslag van de patholoog van het AVL. Voor een snelle afspraak voor echografie en punctie moet ik nog gebeld worden, er was nu een wachtlijst van 3 weken en dat is te lang. Re excisie is nu gepland op 28 januari.
Ik ben heel blij dat dit zkh alles tot op de bodem uitzoekt (in Antonius stuurden ze me weg met 'u hoeft alleen een re excisie en dan bent u klaar'). Maar jeetje wat moet ik nog een geduld en mentale power opbrengen om de hele rit uit te zitten zeg. Deze hele situatie blijft volkomen k*t.
Wat vinden jullie ervan en hoe gaat het ondertussen met Gert? Ik weet niet of het een steun is voor jullie, maar ik zag daar in het AVL op de melanoom afdeling zeker 50 mensen in de wachtkamer, allemaal goed te pas en er werden ook gewoon grapjes gemaakt. Allemaal sterke mensen en we staan dus ook niet alleen.
Liefs,
Suus.
Re: Second opinion
Hi Ineke,
Bij mij zat ie op m'n bovenbeen, dus huid genoeg lijkt mij. Maar er is mij al wel door een bevriend arts verteld: niet autorijden een paar dagen, niet tillen, niet bukken en ook zeker niet teveel lopen en doen.Daar kom ik allemaal wel overheen, ik wil nu eerst die uitslagen hebben! Zie mijn vorige post.
Liefs,
Suzan
Bij mij zat ie op m'n bovenbeen, dus huid genoeg lijkt mij. Maar er is mij al wel door een bevriend arts verteld: niet autorijden een paar dagen, niet tillen, niet bukken en ook zeker niet teveel lopen en doen.Daar kom ik allemaal wel overheen, ik wil nu eerst die uitslagen hebben! Zie mijn vorige post.
Liefs,
Suzan
Re: Second opinion
Hoi Suuz,
Morgen krijg ik te horen wat de datum zal gaan worden. Gisteren heb ik net weer 2 foto's naar de nurse practitioner gestuurd met het verschil van 2 dagen. Eerst was er 1 lymfeklier dik, maar nu komt ook een 2e erbij... Daar kreeg ik een naar gevoel van en heb haar gemailed. Hier heeft ze gelukkig positief op gereageerd en zal dit vanmiddag meenemn in het overleg van de kaakchirurgie. Was heel goed van mij dat ik dit gedaan had. Morgen 09:30 in UMCG en dan zal ik het horen.
Operatieve screening en alles is in orde.. Kan er zo met mijn koffertje (in principe) naar toe...
En sterk zijn en blijven is absoluut een must....
Groetjes Gert
Morgen krijg ik te horen wat de datum zal gaan worden. Gisteren heb ik net weer 2 foto's naar de nurse practitioner gestuurd met het verschil van 2 dagen. Eerst was er 1 lymfeklier dik, maar nu komt ook een 2e erbij... Daar kreeg ik een naar gevoel van en heb haar gemailed. Hier heeft ze gelukkig positief op gereageerd en zal dit vanmiddag meenemn in het overleg van de kaakchirurgie. Was heel goed van mij dat ik dit gedaan had. Morgen 09:30 in UMCG en dan zal ik het horen.
Operatieve screening en alles is in orde.. Kan er zo met mijn koffertje (in principe) naar toe...
En sterk zijn en blijven is absoluut een must....
Groetjes Gert
Gisteren is geweest, Vandaag een Cadeau en Morgen een Verrassing...