Melanoom...en nu?
Geplaatst: do 20 feb 2014, 12:26
Hallo iedereen,
Februari vorig jaar is er bij mij een melanoom geconstateerd. Hierna is er vrijwel meteen een groter gebied met huid weggehaald. Hierna moest ik eerst elke 3 maanden terugkomen voor controle, nu om het half jaar.
Mijn vraag is echter, moet ik niet verder gecontroleerd worden? Het enige wat de dermatoloog doet is kijken naar de moedervlekken op mijn lichaam en voelen in mijn oksel naar de lymfeklieren. Steeds krijg ik te horen dat alles goed is, maar hoe kunnen ze dit nou met zekerheid zeggen? Het kan toch ook ergens anders naartoe uitgezaaid zijn? Elke keer als ik vraag hiernaar, krijg ik te horen dat de kans van uitzaaiingen klein is omdat de melanoom relatief dun was, maar een kleine kans is nog altijd een kans. Ze kijken gewoon echt helemaal niet verder. De spanningen worden er bij mij niet minder om, de angst blijft aanwezig.
Nu is de voorlichting en nazorg al sowieso vrij dramatisch in het ziekenhuis waar ik loop. Ze leggen niks uit, geven niet aan de wat risico's zijn en wat er allemaal nog kan gebeuren de komende jaren. Ze doen echt zo van, alles is weg van je arm dus dan is het goed.
Hebben anderen hier ervaringen mee en wat kan ik doen? Een MRI eisen klinkt leuk, maar als ze dat niet willen doen, doen ze het toch niet. Alles draait om geld tegenwoordig, niet om mijn gemoedsrust. Overstappen naar een ander ziekenhuis misschien?
Februari vorig jaar is er bij mij een melanoom geconstateerd. Hierna is er vrijwel meteen een groter gebied met huid weggehaald. Hierna moest ik eerst elke 3 maanden terugkomen voor controle, nu om het half jaar.
Mijn vraag is echter, moet ik niet verder gecontroleerd worden? Het enige wat de dermatoloog doet is kijken naar de moedervlekken op mijn lichaam en voelen in mijn oksel naar de lymfeklieren. Steeds krijg ik te horen dat alles goed is, maar hoe kunnen ze dit nou met zekerheid zeggen? Het kan toch ook ergens anders naartoe uitgezaaid zijn? Elke keer als ik vraag hiernaar, krijg ik te horen dat de kans van uitzaaiingen klein is omdat de melanoom relatief dun was, maar een kleine kans is nog altijd een kans. Ze kijken gewoon echt helemaal niet verder. De spanningen worden er bij mij niet minder om, de angst blijft aanwezig.
Nu is de voorlichting en nazorg al sowieso vrij dramatisch in het ziekenhuis waar ik loop. Ze leggen niks uit, geven niet aan de wat risico's zijn en wat er allemaal nog kan gebeuren de komende jaren. Ze doen echt zo van, alles is weg van je arm dus dan is het goed.
Hebben anderen hier ervaringen mee en wat kan ik doen? Een MRI eisen klinkt leuk, maar als ze dat niet willen doen, doen ze het toch niet. Alles draait om geld tegenwoordig, niet om mijn gemoedsrust. Overstappen naar een ander ziekenhuis misschien?