Iemand ‘ervaring’ met mucosale melanomen?
Geplaatst: do 18 jul 2024, 00:37
Hi,
Mijn naam is Dennis, nu 55, sinds 3.5 jaar heb ik mucosale melanomen. Melanomen in het slijmvlies komen 1.5 op de 1.000.000 mensen voor. Bij mij zitten de melanomen of de voorloper, de ‘in situ’ in de slijmvliezen in m’n verhemelte.
Gelukkig voor velen maar ongelukkig voor mij komt deze aandoening erg weinig voor. Vervelend omdat er daardoor weinig onderzoek naar is en er even weinig over bekend is. Behalve dat men bij uitzaaiingen in het lichaam onbehandelbaar is kunnen mijn artsen er vrij weinig over zeggen. Ook is er over de oorzaak te weinig bekend, zonlicht en dergelijke hebben geen invloed op ontstaan van deze vorm van melanomen.
Op het moment ben ik net voor de 7e keer geopereerd, de 5e keer in anderhalf jaar tijd, heb ik elke 6 weken een fysieke controle in het LUMC en elke 3 maanden een PET CT scan. Verder word ik geacht wekelijks enkele foto’s of een filmpje te maken om zo op tijd pigmentatie of onregelmatigheden op te merken. Bij signalering worden er biopten genomen en veelal volgt daarop een operatie.
Na de eerste operatie eind 2020 constateerde de patholoog dat het geen basaal cel carcinoom betrof zoals na onderzoek van het eerste biopt werd gedacht maar een mucosaal melanoom, in het slijmvlies dus. “Een basaal cel carcinoom komt alleen voor op de huid, zelden op slijmvliezen en niet op..” is het eerste dat je op Google leest. Een mucosal melanoom (b)lijkt nog meer ‘zelden’ voor te komen. Helaas.
Door de ‘psychische’ verwarring en onzekerheid, de onwetendheid van je omgeving, onbegrip en bij tijden -na een operatie- pijn en ongemak weet ik soms niet wat ik van m’n eigen situatie moet denken. Best een vreemde gewaarwording, soms iets waar ik mee opsta en mee naar bed ga. Lastig dus.
In het ziekenhuis wordt me alsmaar verteld dat ik van geluk mag spreken, een uitzondering ben omdat de meeste mensen met deze vorm van kanker binnen 2 jaar overlijden. Termen als ‘gebed zonder einde’ en weg blijven snijden ‘tot Sint Juttemes’ worden ook aangehaald, net als ‘een constante donderwolk boven je hoofd’. Als je dit zelf zegt klinkt het vrij dramatisch, wat negatief of pessimistisch, zodra een ander, een arts, dit over jou zegt.. dan krab je jezelf toch nog eens goed achter de oren. Om je te realiseren dat het eehm, ja lastig is hier mee om te gaan.
Op kanker.nl en een enkel ander forum vind ik erg weinig over mucosale melanomen, ook hier niet. Ik denk dat ik naast -misschien nog wat meer- informatie vooral op zoek ben naar overlevers en/of lotgenoten want deze ben ik nog niet tegengekomen.
NB. Het is de eerste keer dat ik me zo openlijk en aan onbekenden hier over uitlaat. Vandaar stortvloed aan woorden.
Vriendelijke groet en vooral sterkte aan iedereen die dit leest en zelf, direct of indirect, iets ‘dergelijks’ door moet maken.
*reacties zijn welkom!
Mijn naam is Dennis, nu 55, sinds 3.5 jaar heb ik mucosale melanomen. Melanomen in het slijmvlies komen 1.5 op de 1.000.000 mensen voor. Bij mij zitten de melanomen of de voorloper, de ‘in situ’ in de slijmvliezen in m’n verhemelte.
Gelukkig voor velen maar ongelukkig voor mij komt deze aandoening erg weinig voor. Vervelend omdat er daardoor weinig onderzoek naar is en er even weinig over bekend is. Behalve dat men bij uitzaaiingen in het lichaam onbehandelbaar is kunnen mijn artsen er vrij weinig over zeggen. Ook is er over de oorzaak te weinig bekend, zonlicht en dergelijke hebben geen invloed op ontstaan van deze vorm van melanomen.
Op het moment ben ik net voor de 7e keer geopereerd, de 5e keer in anderhalf jaar tijd, heb ik elke 6 weken een fysieke controle in het LUMC en elke 3 maanden een PET CT scan. Verder word ik geacht wekelijks enkele foto’s of een filmpje te maken om zo op tijd pigmentatie of onregelmatigheden op te merken. Bij signalering worden er biopten genomen en veelal volgt daarop een operatie.
Na de eerste operatie eind 2020 constateerde de patholoog dat het geen basaal cel carcinoom betrof zoals na onderzoek van het eerste biopt werd gedacht maar een mucosaal melanoom, in het slijmvlies dus. “Een basaal cel carcinoom komt alleen voor op de huid, zelden op slijmvliezen en niet op..” is het eerste dat je op Google leest. Een mucosal melanoom (b)lijkt nog meer ‘zelden’ voor te komen. Helaas.
Door de ‘psychische’ verwarring en onzekerheid, de onwetendheid van je omgeving, onbegrip en bij tijden -na een operatie- pijn en ongemak weet ik soms niet wat ik van m’n eigen situatie moet denken. Best een vreemde gewaarwording, soms iets waar ik mee opsta en mee naar bed ga. Lastig dus.
In het ziekenhuis wordt me alsmaar verteld dat ik van geluk mag spreken, een uitzondering ben omdat de meeste mensen met deze vorm van kanker binnen 2 jaar overlijden. Termen als ‘gebed zonder einde’ en weg blijven snijden ‘tot Sint Juttemes’ worden ook aangehaald, net als ‘een constante donderwolk boven je hoofd’. Als je dit zelf zegt klinkt het vrij dramatisch, wat negatief of pessimistisch, zodra een ander, een arts, dit over jou zegt.. dan krab je jezelf toch nog eens goed achter de oren. Om je te realiseren dat het eehm, ja lastig is hier mee om te gaan.
Op kanker.nl en een enkel ander forum vind ik erg weinig over mucosale melanomen, ook hier niet. Ik denk dat ik naast -misschien nog wat meer- informatie vooral op zoek ben naar overlevers en/of lotgenoten want deze ben ik nog niet tegengekomen.
NB. Het is de eerste keer dat ik me zo openlijk en aan onbekenden hier over uitlaat. Vandaar stortvloed aan woorden.

Vriendelijke groet en vooral sterkte aan iedereen die dit leest en zelf, direct of indirect, iets ‘dergelijks’ door moet maken.

*reacties zijn welkom!